Max van Dam (Winterswijk, 19 maart 1910 – Sobibór, ca. 20 september 1943) was een Nederlands-Joodse kunstenaar. Max volgde in 1931 in Amsterdam de opleiding Acte van Bekwaamheid bij het Rijksinstituut tot Opleiding van Teekenleeraren.
Daarna studeerde hij van 1933 tot 1937 aan de Academie voor Schoone Kunsten in Antwerpen bij Isidoor Opsomer. Hij had met name interesse in figuurschilderen en legde zich ook later met name toe op het schilderen van portretten. Op 25 maart 1943 werd hij gedeporteerd naar het vernietigingskamp Sobibór. Hij ontkwam aan onmiddellijke vergassing doordat hij geselecteerd werd om te werken in het kamp. Daar heeft hij landschappen voor de SS-kantine en portretten van SS’ers Gustav Wagner en Karl Frenzel moeten maken. Van Dam was een van de twee Nederlanders uit een groep van zeventig gevangenen die niet onmiddellijk doodgeschoten werden nadat hun plan om te ontsnappen was verraden. Onder de uitroep ‘Maler, komm ‘raus’ werd hij uit de rij gehaald, omdat hij het portret van Frenzel nog niet voltooid had. Nadat hij de laatste hand gelegd had aan het portret werd hij alsnog op 33-jarige leeftijd om het leven gebracht. Frederieke Jeletich-Visser is onafhankelijk kunsthistoricus en cultureel ondernemer met een oprecht geloof in de waarde van kunst en cultuur.
- Woensdag 19 november 2025
- 19.30 uur in de “De Richtershof”, Jhr. von Heijdenstaat 6, Haaksbergen
- Entreeprijs: leden van de Kunstkring, scholieren en studenten: gratis toegang.niet-leden: €10,-
(U kunt betalen aan de zaal, liefst met pinpas.)