Terugkeer naar het “oude normaal”
Elk jaar hebben we een reünie van het bedrijf, waar ik de laatste 15 jaar van mijn werkzaam leven deel van uit maakte. Het is een reünie, die voor het eerst gehouden werd in 2002, nadat het bedrijf verkocht was aan een nieuwe eigenaar. Zo’n 20 ex-managers van dat bedrijf treffen elkaar ergens in Nederland, bezoeken een project, een fabriek of een tentoonstelling en praten bij tijdens een afrondend diner. IN het begin spraken we veel over het oude bedrijf, de nostalgie overheerste. Maar geleidelijk aan zijn de maatschappelijke, politieke en actuele ontwikkelingen en de genoten vakanties meer het gespreksonderwerp en wordt de afstand naar het “oude bedrijf” groter. De groep wordt natuurlijk kleiner, er overlijden helaas deelnemers en bij een enkeling verdampt de betrokkenheid. Vorige week reed ik van Haaksbergen naar Terneuzen, de plek van ontmoeting dit keer. Na ruim 2 jaar uitstel van de jaarlijkse reünie was dit weer de eerste bijeenkomst. We werden door een kundige gids tot in de details geïnformeerd over een omvangrijk bouwproject: een nieuw sluizensysteem in het kanaal van Terneuzen naar Gent. Gezamenlijk door België (70%) en Nederland (30%) gefinancierd. Een indrukwekkend project, zoals vrijwel alle complexe bouwprojecten in ons waterwegen net. Daarna aten we met z’n allen in Bergen op Zoom en daar viel mij iets op. Ik was namelijk kort hiervoor 2 weken met vakantie geweest in Salou (Spanje) en daar waren mijn vrouw en ik snel gewend geraakt aan de bijzondere maatregelen van het hotel: mondkapjes verplicht en plastic handschoenen bij het buffet. Logisch eigenlijk, omdat iedereen met z’n vingers overal aan zit. Zouden ze als bescherming eigenlijk altijd moeten verplichten, zou veel overdracht van ziektekiemen (ook niet-covid) kunnen voorkomen (net zoals het schoonmaken van winkelwagentjes). Hooguit een enkeling protesteerde bij de entree van het hotel-restaurant, maar die werd dan ook resoluut de toegang geweigerd. Protestacties buiten op straat, demonstraties in het centrum? Welnee, het is Nederland niet, waar 17 miljoen bewoners net zo makkelijk van de rol van bondscoach naar die van viroloog of “vrijheidsbeschermer” switchen. Nee, de mensen zijn in landen als Spanje en Italië toch wat gedisciplineerder en minder eigenwijs dan de gemiddelde Nederlander. In Bergen op Zoom werd er dus niet gecontroleerd op een QR-code en mochten alle (besmette?) handjes de tangen etc. bij de zelfbediening beetpakken. Laten we eens wat meer respect hebben voor beslissingen waarover wel degelijk is nagedacht.