Spannende tijden
Nog één week en dan is het zover, dan kunnen we stemmen op de politieke partij van onze voorkeur. Of beweging, want er is een partij bij, die volgens de peilingen (voor wat ze waard zijn) wel eens de grootste zou kunnen worden, maar in de juridische zin geen partij is. Meer een beweging met één lid, die tevens bestuurder is van de bijbehorende stichting, die alle donaties voor de PVV beheert. Let op, dit is geen waardeoordeel maar slechts een feitelijke constatering. Een keer per 4 jaar kunnen we stemmen in de hoop, dat er een goed samenwerkende, op gezamenlijke visie gebaseerde regering uit gevormd kan worden, die de burger weer moed en nieuwe inspiratie kan brengen. Op basis van een stevig compromis natuurlijk, want onze historie is vrijwel altijd ingekleurd door een meerderheid van partijen, die niet dezelfde standpunten en/visies hebben, maar wel willen samenwerken. Dat was helaas de afgelopen jaren niet zo, partijen vielen vooral over elkaar heen en weigerden heldere compromissen te sluiten. Zou dan één partij de meerderheid en dus de macht moeten hebben? Ik vind van niet: het sterkste en meest consistente beleid ontstaat op basis van samenwerking. In de VS zien we wat de macht van slechts één partij voor beleid oplevert, het is niet goed, dat 52% ook voor de andere 48% bepaalt wat goed voor iedereen is. Zo ver moet het hier niet komen, laten we maar fijn een land van samenwerking en compromissen blijven. Dat geldt wat mij betreft straks ook voor de gemeentelijke verkiezingen, waar NH, CDA, VVD, D’66, Team DAP en GL/PvdA de strijd weer zullen aangaan voor de verdeling van de raadszetels. Of wellicht komt daar nog een partij bij, we wachten het af. In elk geval heeft de Haaksbergse burgerij de komende week en de maanden daarna de gelegenheid om na te denken over de partij of beweging van haar voorkeur. Ik wens iedereen daarbij veel wijsheid en “rust in het hoofd” toe. En ach, het raadplegen van een stemwijzer kan natuurlijk nooit kwaad. Net zoals een goed gesprek met andersdenkenden.