Jan Wissink weer veilig thuis van Dominica

HAAKSBERGEN – Haaksbergenaar Jan Wissink had vier weken vakantie gepland op Dominica,  een onafhankelijke eilandstaat in de Caribische Zee. Door wereldwijde corona-uitbraak kwam hij pas op 15 april thuis.

De vakantie was gepland van 26 februari tot en met 27 maart, nog in het pre coronatijdperk, vermeld Wissink er voor de duidelijkheid bij. Maar dat tijdperk was plots voorbij. Vluchten werden geannuleerd. Precies op 27 maart kreeg hij van KLM een terugvlucht aangeboden voor 14 mei. ,,Ik had in ieder geval iets om naar uit te kijken en ik begon met het afstrepen van de dagen. Toen op 10 april ook die vlucht werd gecanceld zakte de moed in m’n schoenen.” Wissink was te gast bij een goede kennis die op Dominica een huis heeft. ,,Geschrokken probeerde ik tevergeefs een andere vlucht te boeken. Ondertussen lees je schrijnende verhalen van duizenden andere gestrande reizigers.”

Op Dominica wonen meerdere Nederlanders. Een kennis van zijn gastheer kende twee mannen die op 14 april een chartervlucht hadden geregeld van Dominica via Martinique met Air France naar Parijs. ,,En door naar Amsterdam. Hoeveel geluk kun je hebben? Maar de tussenlanding op Charles de Gaulle was bizar. Shops en cafés gesloten en geen kop koffie te krijgen. Eén van mijn medereizigers haalde een fles frisdrank uit de automaat en op dat moment besefte ik hoezeer het besmettingsgevaar doorwerkte. Onbewust. ,,Ik heb dat flesje aangeraakt, ik heb op die knop gedrukt en hoeveel mensen hebben dat ook gedaan? Dus weer die  handen wassen. Ook deze vlucht ging gelukkig ook gewoon door en we vlogen naar Amsterdam met slechts 13 reizigers aan boord. Charles de Gaulle Parijs was leeg, Schiphol spookachtig. Ik heb niemand van douane of beveiliging gezien en kon ongehinderd naar buiten lopen richting de trein…” Eenmaal in de trein van Schiphol naar Enschede belde Wissink zijn vrouw om te melden dat hij bijna thuis was. ,,Ze kon het nauwelijks geloven. Mijn zoon heeft me opgehaald van het station. Het was een bizarre reis met gelukkig een goed einde. En petje af voor de man die alles had geregeld. Het voelt nog steeds onwerkelijk maar ik ben gewoon weer thuis.”