30 nov - 12:00 Haaksbergen - aangepast om 09:47

Column Caro Woudstra

Zelden sta ik stil bij het verstrijken van de jaren en daardoor kwam het dat ik in de veronderstelling was dat ik een jaar of acht mijn columns voor  RondHaaksbergen schreef. Ik rekende uit hoeveel jaar het daadwerkelijk was en toen bleek ik net mijn twaalfeneenhalf jarig jubileum gepasseerd te zijn. Bij mijn huldiging als jubilaris kwam ik er achter dat ik inmiddels alweer dertien jaar en negen maanden voor deze krant schrijf.

Rekenen is niet mijn sterkste kant. Het is goed om af en toe even stil te staan bij de dingen die ik doe en je dan te realiseren dat ik wel met een erg stokoude foto sta te sieren bij mijn columns.

Het wordt tijd voor een nieuwe foto en deze is door Judith Nijlant gemaakt (judithnijlantfotografie.nl). Ze heeft een prachtige foto gemaakt die hopelijk weer een aantal jaar mee kan. Ok, ik ben wat ouder geworden en er zijn wat kraaienpootjes bijgekomen maar daar kan Judith ook niks aan doen. Ik vind het wel mooi zelfs. Het is een tegenvaller als je iemand in het echt ontmoet die je alleen van een foto kent en het blijkt dat diegene in het echt er veel ouder uitziet dan op de foto. Andersom gebeurt het bijna nooit: ‘Oh, je ziet er in het echt veel jeugdiger uit dan op de foto…’ Vooral op social media maken we elkaar gek met filters die oneffenheden laten verdwijnen en rimpels gladstrijken. Leuk voor de foto maar altijd een tegenvaller in het echt. Op je onvoordeligst eruitzien op een foto is op de korte termijn niet leuk maar op de langere termijn werkt het: In het echt zie je er dan namelijk een stuk leuker uit.

Toch heb ik liever gelijk een goede foto. Als ik pasfoto’s laat maken en ze drie keer over laat doen omdat ik niet tevreden ben, kies ik uiteindelijk altijd voor de eerste foto.

Een foto van jezelf zien is voor veel mensen net zo raar als je eigen stem terughoren. Het valt altijd tegen. Er moet wat tijd overheen gaan om het weer vanuit een ander perspectief te kunnen zien. ‘Ik zag er vroeger best leuk uit’ denk ik nu als ik foto’s van mijn jeugd bekijk. Jammer dat ik dat toen niet doorhad. Hoe dan ook: we zijn alweer een jaar of acht verder sinds de vorige foto boven mijn column. Het kan ook zomaar tien jaar zijn. Of misschien al wel bijna veertien jaar. Ik heb niks met getallen.
Caro