Jan Leppink, Haaksbergenaar in hart en nieren, overleden

25 augustus 1929 – 6 april 2020

Met droefheid heeft het gemeentebestuur kennis genomen van het overlijden van Gerrit Jan (Jan) Leppink. Een man met een sociaal hart, die buitengewoon veel heeft betekend voor de plaatselijke samenleving. Niet voor niets werd hij in 1993 benoemd tot ereburger van Haaksbergen. Een titel die zelden wordt toegekend. Met groot respect en dankbaarheid willen we stilstaan bij het welbestede leven van deze rasechte Haaksbergenaar.

Het was op 25 augustus 1929 dat Jan Leppink werd geboren aan de Fazantstraat 13. In het veelbesproken ‘houten huis’ dat we nu kennen als theeschenkerij Jordaan. Maandagavond 6 april is hij, in zijn woonplaats, overleden. “Ik ben een Haaksbergenaar in hart en nieren”, zei hij ooit over zichzelf. Jan Leppink hield oprecht van het dorp waar hij zijn hele leven is gebleven. Op vele fronten toonde hij zijn betrokkenheid met de samenleving waar hij zelf middenin stond. Gepassioneerd en voortvarend om écht iets tot stand te brengen. Op zijn naam staat dan ook een indrukwekkende lijst van verdiensten.

Bestuurder

Door de jaren heen heeft Leppink tal van functies bekleed in besturen en commissies. Zijn kennis, ervaring en netwerk stelde hij beschikbaar om zaken voor elkaar te krijgen. Zo was hij onder meer voorzitter van de vereniging ‘Ziekenzorg’ (Groene Kruis; 1972-1978), de Kunstkring Haaksbergen (1976-1993), de Industriële Kring Haaksbergen (1985-1993) en de Historische Kring Haaksbergen (1995-2006). Ook was hij lid van de gemeentelijke Commissie Kunstaankopen (1978-1987) en bekleedde hij meerdere functies bij de toenmalige hervormde gemeente (nu PKN) Haaksbergen-Buurse. Voor zijn verdiensten verkreeg hij het erelidmaatschap van de Kunstkring, de Rotaryclub Haaksbergen en de Historische Kring Haaksbergen (HKH).

Kunst en historie

Voor de HKH heeft Leppink eveneens veel betekend. Als voorzitter begeleidde hij het fusieproces van drie plaatselijke historische initiatieven tot één HKH. Met hem als bemiddelaar kreeg deze vereniging eindelijk een thuishonk in het souterrain van het gemeentehuis: het Historisch Centrum. Daarmee werd de HKH letterlijk meer toegankelijk en maakte een enorme groei door. Jan Leppink was een groot kunstliefhebber. In zijn ogen was kunst niet elitair, maar juist bedoeld voor iedereen om van te genieten. Mede dankzij zijn inspanningen is Haaksbergen verfraaid met tal van kunstwerken.

Leppink-Postuma

In 1998 richtte hij de Stichting Leppink-Postuma op. Door met deze stichting projecten op het gebied van kunst, cultuur, historie, welzijn en natuur financieel te ondersteunen, onderstreepte Jan Leppink nog eens dat hij Haaksbergen een warm hart toedroeg. Tastbaar voorbeeld is de aankoop van Het Grintenbosch door de stichting, om het bos vervolgens te schenken aan Natuurmonumenten. In de wetenschap dat deze natuurorganisatie hier een natuur-educatief bos zou ontwikkelen voor de plaatselijke basisschooljeugd. Een zeer succesvol project. Ook de inrichting van Kunstzaal Achterom werd mogelijk gemaakt vanuit de stichting Leppink-Postuma.

Ereburger en Officier

In 1993 zwaaide Jan Leppink af als directeur van Unipro. In deze functie, die hij vervulde vanaf 1971, had hij een groot aandeel in het succes van de onderneming. Op de dag van zijn afscheid kreeg hij uit handen van toenmalig burgemeester Hans van Agt de erepenning van de gemeente Haaksbergen. Omdat hij zich ‘op voortreffelijke wijze heeft ingezet voor het sociaal-economische en culturele gebeuren in Haaksbergen. Mede door zijn inspanningen kreeg Haaksbergen een kunstzinnig aangezicht’. Het voorjaar erop deelde hij in de lintjesregen en werd benoemd tot Officier in de Orde van Oranje Nassau.

Dank

Een gedreven duizendpoot is heengegaan. Een wijs man in wiens woordenboek ‘stilzitten’ niet voorkwam. Haaksbergen boft dat Jan Leppink veel van zijn energie investeerde in de plaatselijke samenleving. Daar mogen we hem dankbaar voor zijn!