Oud-voetballer al jarenlang clubscheidsrechter bij vv Haaksbergen

Gerrit Sloot (80) fluit nog met veel plezier

HAAKSBERGEN – Het amateurvoetbal komt scheidsrechters tekort. Het is een landelijk probleem. Nieuwe arbiters zijn dan ook meer dan welkom. In Haaksbergen trekt Gerrit Sloot nog bijna wekelijks zijn scheidsrechterstenue aan. De bekende Haaksbergenaar is pasgeleden tachtig jaar geworden. Maar aan stoppen denkt hij nog niet. “Natuurlijk moet mijn gezondheid me niet in de steek laten. Maar ik denk dat ik na dit seizoen ook nog scheidsrechter ben. Ik vind het leuk een wedstrijd te fluiten”, zegt hij.

Sloot fluit zijn meeste wedstrijden bij voetbalvereniging Haaksbergen. Dat is zijn club. Op het sportcomplex aan de Scholtenhagenweg is hij kind aan huis. Sloot werd zo’n vijftien jaar geleden scheidsrechter. Daarvoor voetbalde hij vele jaren voor vv Haaksbergen. Sloot kan met veel enthousiasme vertellen over al die jaren op het Scholtenhagen. VV Haaksbergen voetbalde ooit in de hoofdklasse, destijds het hoogste amateurniveau. Zelf moest de verdediger wijken voor nieuwkomers. Sloot speelde in de hoofdmacht in de jaren waarin het opwaarts ging. VV Haaksbergen was toen nog vierdeklasser. Thuis heeft hij oude foto’s en wedstrijdformulieren verzameld.

“Het was in de eind jaren zestig en beginjaren zeventig dat ik in het eerste elftal speelde. Een prachtige periode. Gerrit Plas was destijds trainer. Maar na enkele jaren kwamen er betere spelers onder wie Jacco Croes, Benno Assink en Nico Evers. Ook de jonge, talentvolle spelers Dinant Scheggetman en Wim Busschers stroomden door van de jeugd naar het eerste elftal. Ik ging naar het tweede. Ook dat was een goed elftal destijds”, zegt Sloot terwijl hij enkele foto’s uit de vorige eeuw laat zien.

Maar die gloriejaren zijn allang voorbij. Sloot kijkt er met weemoed op terug. Inmiddels zijn veel oud-ploeggenoten al overleden. Zelf bleef hij actief voor de club. Jarenlang speelde Sloot nog in het veteranenelftal. Daarvoor had hij nog even een stap teruggedaan. Als ambtenaar sportzaken van de gemeente Haaksbergen vond Sloot dat hij neutraliteit moest uitstralen. Dat was in 1974. Hij wilde niet het verwijt krijgen partijdig te zijn. Maar na enkele jaren keerde hij wel terug op het voetbalveld. De binding met vv Haaksbergen was te groot om niet naar de velden te gaan. Inmiddels is Sloot allang gepensioneerd. Hij vervulde meerdere maatschappelijke functies. Zo was hij betrokken bij de nationale sportvisserij en is hij nog steeds lid van de Haaksbergsche Schutterij. Het fluiten van voetbalwedstrijden is zijn andere hobby. Sloot is een liefhebber van de aanpak van Bas Nijhuis. “Hij staat erom bekend niet voor elk wissewasje te fluiten. Zelf ben ik op leeftijd, maar het is niet zo dat ik voornamelijk rond de middellijn blijf staan. Ik loop mee.”

Als oud-voetballer, die harde duels niet schuwde, kent Sloot zijn pappenheimers. Hij weet wel wanneer een overtreding uit onbenulligheid ontstaat of wanneer er geniepigheid in het spel is. Opzet bij een overtreding ontgaat hem niet. De gele kaart gaat pas uit de borstzak als het hem te gortig wordt. Maar het liefst fluit hij na negentig minuten af zonder dat hij geel of rood heeft moeten laten zien. Sloot is clubscheidsrechter bij vv Haaksbergen, maar fluit ook bij de overbuurman.

“Als HSC’21 me vraagt, dan fluit ik daar ook.” Sloot laat zijn wedstrijdschema zien. Daar staan ook HSC’21 en DEO uit Dijkhoek bij Borculo op. Maar het leeuwendeel van de wedstrijden fluit hij bij vv Haaksbergen. “Zowel op zaterdag als zondag”, zegt Sloot, die weet dat het scheidsrechterstekort landelijk nijpend is. “Maar gelukkig is het probleem hier niet zo groot als elders. In Haaksbergen kunnen we ons nog wel redden.” Hij kan het oud-spelers aanraden te gaan fluiten. Het leiden van voetbalwedstrijden geeft hem veel voldoening. “Ik ga daarmee door zolang het kan.”