85 jaar Koenderink Lederwaren: In de voetsporen van…

HAAKSBERGEN – Koenderink Lederwaren bestaat 85 jaar. Het is één van de laatste echte Haaksbergse centrumondernemers met een rijke historie. Die bovendien met de tijd is meegegaan. Eigenares Marion Koenderink vertegenwoordigt de derde generatie.

In 1934 begonnen haar opa en oma met de zadelmakerij en later met tassen. Die combinatie is tot de dag vandaag in stand gehouden. Marion Koenderink hielp van jongs af aan in de zaak. ,,Ik had hobby aan etaleren. Later ben ik naar de Ondernemersschool gegaan om vervolgens een Kado-winkel te beginnen. Na de komst van mijn dochters ben ik me vooral op de lederwaren gaan richten.” De 85 jaar kende goede en minder goede tijden. Vooral tijdens de oorlog waren het roerige tijden, kent Marion de verhalen. ,,Mijn opa werd opgeroepen en moest het leger in. Lange tijd wist niemand of hij nog leefde. Mijn oma liet het niet over haar kant gaan en hielp in het verzet. Ze gaf informatie door aan de ondergrondse, hielp Engelse piloten, en verborg wapens en radio’s. Door die verhalen heb ik diep respect voor ze gekregen.”

Vader Anton was 13 jaar toen hij in de zaak ging werken.  In 1967 namen Marions ouders de zaak over. Door de jaren heen is er veel veranderd en daarmee ook het assortiment. Business tassen, reistassen, modieuze tassen en in alle prijsklassen. Want mensen reizen veel en willen graag kunnen wisselen.” Een inbraak in 2014 hakte er behoorlijk in. De Koenderinks wisten zich er overheen te zetten en gingen door. Ook de ruitersport is altijd een warm hart toegedragen. Marion heeft zich er de laatste jaren zeer in verdiept. ,,Ik had nooit gedacht ook daar nog eens in te rollen. Het is een heel mooi vak waar heel veel handwerk bij komt kijken.”

Ze is trots op haar woonplaats. ,,Haaksbergen biedt een grote verscheidenheid aan winkels. Ik merk aan mensen van buiten Haaksbergen dat men het fijn vindt om hier te winkelen. Het mag best wel eens gezegd worden dat Haaksbergen een geweldig dorp is en dat we blij moeten zijn wat het te bieden heeft.”

Meer oude foto’s in Weekblad Rond Haaksbergen