Column Caro

De windtelefoon

Met wie van jouw overleden vrienden, kennissen of familieleden zou je nog eens een praatje willen maken? Wat zou je ze willen vragen? Of wil je ze nog even vertellen hoe het met je gaat? Vertellen dat je kinderen hebt gekregen of dat je geslaagd bent voor je opleiding. Iedereen maakt het mee: Heel je leven verlies je mensen om je heen. Soms op verschrikkelijke wijze en soms door een voltooid leven. Soms iemand dichtbij je. Een partner, een ouder of zelfs een kind. En soms  iemand die wat verder van je af staat. Niemand ontkomt aan het verliezen van een dierbare. De enige troost is dat je niet de enige bent. Bij de Steenhaarplassen in Haaksbergen staat een windtelefoon. Het idee komt uit Japan. Itaru Sasaki zette in zijn tuin een oude telefooncel neer om zo nog even te kunnen ‘praten’ met zijn overleden neef. Natuurlijk was de telefoon niet verbonden maar het helpt je om je gedachten te ordenen en deze onder woorden te brengen. Het kan een essentieel onderdeel van het rouwproces zijn. Inmiddels staan er over de hele wereld windtelefoons. Als ik bij de Steenhaarplassen langs de windtelefoon loop, denk ik aan iedereen die mij voor is gegaan. Sommigen hebben nog niet eens de komst van de mobiele telefoon of internet meegemaakt. En als ik aan anderen denk die aan vreselijke ziektes zijn gestorven zou ik hen willen vertellen dat er nu gewoon behandelingen voor zijn. Tientallen dierbaren komen er in mij op en ik zou nog graag eens praten over de band die we met elkaar hadden toen ze hier op aarde waren. Samen lachen om de dingen die je met elkaar hebt meegemaakt en de vragen durven stellen die ik toen niet durfde te stellen. Eigenlijk zou ik langzaam afscheid willen nemen van dierbaren. Als iemand sterft zou ik hem de volgende dag willen bellen. Dat gaat zo een paar dagen door en langzaam gaat dit over naar één telefoontje per week.

Omdat we uiteindelijk toch afscheid moeten nemen laat ik er langere tijd tussen zitten en bel ik na een tijdje nog maar een enkele keer in de zoveel maanden. Heel veel meer hebben we elkaar na een lange tijd niet meer te vertellen en de telefoontjes worden dan hooguit één keer per jaar. Gewoon om even te vragen hoe het gaat.

Caro