Column Caro Woudstra

Telefoonloos

Mijn smartphone en ik zijn dikke vriendinnen. Een telefoon is inmiddels niet meer het goede woord. Het is een multifunctioneel apparaat geworden waarmee ik zowat mijn hele leven kan regelen. Om te ervaren of de telefoon ik en nog zonder elkaar kunnen besluit ik om vandaag een telefoonloze dag te hebben. De avond ervoor maak ik mij lichtelijk zorgen. Straks mis ik afspraken. Ik licht verschillende mensen in dat ik morgen de hele dag niet op mijn telefoon kijk. Nou ja, tot ’s avonds dan.

De ochtend dat ik wakker word begint het al. Ik heb geen idee hoe laat het is. Een horloge draag ik al lang niet meer en mijn telefoon geeft normaal gesproken aan hoe laat het is.

Het is koud in de kamer en ik wil vanuit mijn warme bed de verwarming aanzetten via mijn telefoon. Maar helaas. Vandaag is het telefoonloze dag. Een luxeprobleempje maar luxeproblemen zijn ook problemen.

Dan maar even kijken wat er in de krant staat. Ook dat gaat niet want het staat allemaal op mijn telefoon.

De rest van de dag word ik geplaagd door het feit dat ik niet kan zien hoeveel geld er op mijn rekening staat, welke afspraken ik vandaag heb, wat er in de buurt te doen is, dat ik mijn rekenmachientje niet kan gebruiken en mijn boeken niet kan lezen.

Moet ik dan weer helemaal terug naar de vorige eeuw? Ik begin weer met de hand een boodschappenlijstje te schrijven. Op mijn fiets ga ik naar de bieb om een boek te lenen. Ik zou weken moeten wachten op een afschrift van de bank om te weten hoeveel geld er op mijn rekening staat en er dan achter komen dat het al niet meer actueel is. Moet ik nu weer heel ouderwets naar het reisbureau om een vlucht te boeken? Jemig, wat kost me dit veel tijd. Met de telefoon doe ik al deze dingen in een half uur tijd. Nu kost het me dagen of weken.

Het bevalt mij maar niks een telefoonloze dag. Ik vind het zo ouderwets om zoveel tijd te besteden aan dingen die binnen enkele minuten geregeld kunnen worden. De was doe ik tenslotte ook niet meer met de hand. Een brief schrijven en opsturen naar het buitenland en vervolgens weken zitten wachten op antwoord doe je ook niet meer sinds we kunnen e-mailen. En wie rijdt er nog met paard en wagen sinds de auto geïntroduceerd is? Ook een beetje ouderwets nietwaar?

Voor mij nooit meer een telefoonloze dag. En dat heeft niets meer verslaving te maken maar gewoon met tijdbesparing.

Caro