Column Simon Goorden

Daar zit je dan. Geen school. Geen werk. Geen rijexamen. Dat betekend gelukkig wel dat ik tijd heb om dit column te schrijven. Zo zie je maar, “Elk nadeel heb zijn voordeel”.

Het leven in Haaksbergen is de laatste tijd rustig. Te rustig als je het mij vraagt. De spoorstraat (net als de schappen in onze supermarkten) nagenoeg leeg, kerkdiensten geschrapt, en onze restaurants dicht. Een maand geleden was ik er nog heilig van overtuigd dat het coronavirus het mooie Twente niet zou bereiken. Nu moet ik helaas met schaamte bekennen dat ik fout zat. Naar aanleiding van het coronavirus kreeg ik van mijn mede VVD’ers een mail dat ik mijn liberale verstand moest gebruiken. Toen ik dit aan mijn broer vertelde vroeg hij gelijk aan mij wat liberaal nou met verstand te maken had, maar dat terzijde.

Vanmiddag belde een vriend van mij op, te vragen wat ik aan het doen was. Eigenlijk helemaal niets was mijn antwoord. Ondanks dat wij ongeveer 500 meter bij elkaar vandaan wonen is het nu natuurlijk niet mogelijk om bij elkaar langs te gaan. Ik vind het op zijn zachtst gezegd “Vrömd”. De spanning is bij mij overduidelijk omgeslagen naar een angst. Ik voel een leegte, veroorzaakt door leegte.

School is natuurlijk ook anders dan normaal. Vanochtend had ik mijn eerste online les. Het wordt mooi verpakt met de naam “afstandsleren”. Maar dit is als je het mij vraagt gewoon een (school)voorbeeld van oude wijn in een nieuwe zak. Vroeger stond dit namelijk bekend als lesuitval. Als dat het moet worden schat ik de kansen van de eindexamenleerlingen (waar ik ook onder val) droevig in. Geen ruimte meer voor vragen of andere versoepelende lesmethoden. Dat ligt natuurlijk niet aan Het Assink lyceum, maar aan de gehele situatie.

Naast school werk ik bij het  mooie Bakker Bart. Van het hamstergedrag heb ik gelukkig niets gemerkt. Het is natuurlijk ook nergens voor nodig. Ik denk dat dat te maken heeft met een stukje Twentse nuchterheid die wij als Haaksbergenaren in ons hebben. Laten we het hopen.

Ik kijk nu al weer uit naar de zomerse vakantiedagen dat onze stoomtrein rijdt, er beachvolleybal wordt gespeeld op het plein, onze spoorstraat gevuld is met toeristen en gezelligheidszoekers, of desnoods de dagen dat ik 8 uur lang op school zit. Het enige wat voor mij nog van belang is, is dat alles weer zijn gangetje gaat.

Simon