Column Ton van Rijwijk

Onwezenlijke feestmaand

Als u dit leest, bent u net bezig aan de laatste voorbereidingen voor 5 december  en is het begin van een “wereldvreemde” decembermaand van start gegaan. Wereldvreemd, omdat we het niet kunnen vieren zoals we gewend waren: met z’n allen bij elkaar, hetzij om de kleintjes te verrassen met de zak(ken) van Sinterklaas en het strooigoed van Piet, hetzij om elkaar te verrassen met uiterst creatieve surprises en vlammende gedichten. Als het om kleine kinderen gaat, die nog geloven, is het al een feest om de blije gezichten te zien. Als het om groteren en gedichten of surprises gaat, viert het gezamenlijk plezier de boventoon. Het mag allemaal niet zo zijn: de coronabeperkingen maken veel onmogelijk. Voor mij is het in elk geval de eerste keer in mijn leven, dat het Sinterklaasfeest niet gevierd werd. En ik ben eerlijk: dat doet best een beetje pijn al was het alleen maar, omdat er nu eens geen beroep op mij gedaan werd om te fungeren als interim-gedichtenschrijver.

Met de Kerst zal het niet veel anders zijn, want ook al is er sprake  van enige verruiming van de maatregelen, uitgebreid tafelen met een groot gezelschap zit er niet in. Net zo min als lekker buiten de deur eten. Omdat we die beperkingen zagen aankomen zijn we dit jaar wat vroeger op pad gegaan om een nieuwe (kunst-)kerstboom te kopen en op te zetten. En er was enige troost: we waren bepaald niet de enigen, die het idee hadden: we wachten de kerst niet af, maar we halen het feestgevoel alvast binnen. Dus stond de kerstboom in ons huis al in volle glorie op 24 november. Ja, ik weet het, alle wetten werden overtreden, want een kerstboom zet je op z’n vroegst op 6 december op. Maar soms is het wel een fijn gevoel om de wet te overtreden, althans een wetmatigheid. We moeten toch iets ter compensatie van het vuurwerkverbod? Desnoods wat eerder onder de kerstboom. Fijne feestdagen en een goed begin van 2021.