Column Caro Woudstra
Heb ik het echt nodig?
In de winkel zie ik een campingtafeltje liggen. Lekker handig en niet duur. Ik heb een nieuwe nodig want mijn oude is kapot. Hoewel, kapot? Het ding is meer dan twintig jaar oud en hij oefent zijn functie nog prima uit. Zwaar beschadigd, dat wel. In het blad zitten krassen van een mes. Opgelopen tijdens een mooie vakantie in zuid Frankrijk toen we de broodplank waren vergeten. Onder het blad zitten brandplekken. Door een kind gemaakt die stiekem met een aansteker zat te spelen. Hij was mee op vakantie toen ik nog een Landrover had. De zijstrip is vastgespijkerd omdat die losliet na een zware regenbui op een vakantie in Noorwegen. Het spaanplaat was helemaal opgezwollen waardoor de strip losliet. Alles valt te repareren.
Ook zijn de pootjes er al eens opnieuw ondergezet toen het tafeltje door zijn hoefjes zakte omdat er een zware motor ter reparatie opgelegd werd. Elke beschadiging brengt me terug naar mooie herinneringen. Talloze ontbijtjes op mooie plekken heb ik eraan gegeten. Op zoveel plaatsen in Europa is hij al geweest. Mensen die allang niet meer leven hebben eraan gezeten.
Mijn tafeltje heeft een ziel gekregen en is na al die jaren en mooie herinneringen een klein beetje bij mij gaan horen. Zoiets gooi je niet weg. Ik kijk naar het leuke, goedkope, vederlichte, praktische tafeltje in de stelling. Het feit dat het ding zo goedkoop is en waarschijnlijk door kinderhanden onder slechte omstandigheden is gemaakt gaat me steeds meer tegenstaan.
Het ik het echt nodig? Vraag ik me af. Het antwoord is een duidelijke Nee. Dat vraag ik me trouwens altijd af als ik op het punt sta om een leuke aankoop te doen. In negenennegentig van de honderd gevallen heb ik iets niet nodig en leg ik het gewoon weer terug. Dat scheelt me honderden, zo niet duizenden euro’s per jaar.
Dit weekend pak ik hem weer in. Ik kan niet wachten om het aftandse ding weer uit te pakken. Dan hoop ik dat iemand vraagt: ‘Wordt het niet tijd voor een nieuwe?’ En dan weet ik dat ik echt geen nieuwe nodig heb zolang deze nog op zijn pootjes blijft staan.
Caro
