Column Caro Woudstra
Tijd verzetten
Op het moment dat ik deze column schrijf, is net de tijd verzet. Als deze column geplaatst wordt dan zijn we alweer een paar weken verder. Maar nog steeds ben ik niet gewend aan het tijdverschil. Grote ellende vind ik het. Op de gekste momenten krijg ik trek in eten en ik ben helemaal van het padje omdat het licht en donker ‘niet meer klopt’. Mijn hond is van slag en begint een uur te vroeg al te bedelen om eten. Net zoals de meeste andere huisdieren in Nederland.
Echt niemand, maar dan ook niemand die ik ken wordt blij van de klok een uur opschuiven. De een krijgt er hoofdpijn van en de ander is wekenlang van slag omdat het slaap- waakritme niet meer klopt. Op geen enkele uitzondering na vindt iedereen die ik hierover gesproken heb (en dat waren er best veel) het een feest dat elk half de tijd wordt verzet. De reacties variëren van ‘vervelend’ tot een ‘totale jetlag’. En alles wat daartussenin zit.
Voorafgaand aan de halfjaarlijkse tijdwissel worden er enorme hoeveelheden appjes en mails verstuurd om mensen erop attent te maken rekening te houden met de tijd vanwege de afspraak die staat voor de volgende dag. ‘Vergeet niet dat de tijd wordt verzet dit weekend!’ staat er in verschillende mails die ik hierover krijg. Daarna beginnen alle grapjes over tijd verzetten massaal via whatsapp binnen te stromen. Datacentra draaien op volle toeren terwijl deze aanpassing van de tijd ooit bedoeld is om energie te besparen. Maar dat was in de vorige eeuw en inmiddels allang achterhaald. Dit blijkt ook uit de vele onderzoeken die hier de afgelopen jaren over zijn geweest. De wereld is veranderd maar de tijd is stil blijven staan.
Onderzoeken tonen aan dat het negatieve invloed heeft op de gezondheid. Direct na het verzetten van de klok stijgt het aantal hartaanvallen, beroertes en dodelijke verkeersongelukken.
Op mijn eigen manier probeer ik een daad van verzet te plegen en neem mij voor hier niet in mee te gaan. Een uur te vroeg verschijn ik op mijn werk en ga een uur eerder weg. Mijn boterhammen heb ik om elf uur ’s ochtends al op en mijn hond krijgt gewoon een uur eerder haar brokjes. Een uur eerder lig ik in mijn nest. Ook de tijd in de auto verzet ik niet en ik neem mij voor dit vol te houden totdat de tijd over een half jaar weer opnieuw verzet wordt.
Maar op het moment dat deze column geplaatst wordt ben ik waarschijnlijk alweer overstag en doe ik gewoon weer mee met de meute. Net zolang totdat er iemand in de Europese Unie zo slim is om dit af te schaffen.
Caro
