15:15 Haaksbergen - aangepast om 10:02

Gelukwensen en bloemen voor Gerrit en Dini Wes

Ze kenden elkaar al langer, maar toen hij in 1957 ging varen kwamen ze erachter: ‘wij horen bij elkaar’. Op 21 mei 1962 stapten Gerrit Wes (84) en Dini Wonnink (83) in het huwelijksbootje. Burgemeester Rob Welten feliciteerde het diamanten paar op hun 60ste trouwdag.

Terwijl de in Twekkelo geboren Dini bij een kruidenier werkte, zat haar Gerrit op de grote vaart. Als scheepswerktuigkundige zorgde hij dat in de machinekamer alles gesmeerd liep. En ondertussen zag hij heel wat van de aarde.

Al gauw zaten Welten en de bruidegom aandachtig over een imposante wereldkaart gebogen en namen tal van scheepvaartroutes door. Vóór hun huwelijk maakten Gerrit en Dini een heldere afspraak. Zodra de eerste baby zich aandient zou hij stoppen met varen. Met de komst in 1964 van Karin, was dat zover. Het jaar erop kwam haar broertje Wim erbij. En in 1969 werd met Inge het gezin compleet.
Twente
De eerste zeven jaar van hun huwelijk woonden ze bij de ouders Wes in Usselo, vlakbij de kerk. Moeder Wes had een kruidenierswinkel. Vader Wes runde een zaak in landbouwwerktuigen en fietsen. Met zijn technische ervaring was Gerrit van plan het bedrijf uit te bouwen. Maar hij zag de bui hangen. De stad Enschede breidde gestaag uit richting Usselo. Boeren zouden verdwijnen met minder klandizie tot gevolg. Hij gooide het roer om. Via avondstudie bekwaamde hij zich tot leraar wis- en natuurkunde. Voor zijn eerste aanstelling verhuisde het jonge gezin naar Woudenberg, met Twente in hun hart. In 1974 keerden ze terug naar hun geboortestreek. Om precies te zijn naar Haaksbergen, waar Gerrit docent werd aan de plaatselijke LTS.

Kruipafstand
Het diamanten paar heeft graag mensen om zich heen. Ze stonden en staan met beide benen in de Haaksbergse samenleving. De bruid zette zich actief in bij Vrouwen van Nu en de bijbehorende boerendansgroep. Gerrit maakte zich verdienstelijk bij de Historische Kring. Als BABS bij de gemeente Haaksbergen heeft hij heel wat stellen in de echt verbonden. Samen brachten ze tot 2020 maaltijden rond voor Tafeltje Dekje. Trots zijn ze op hun vijf kleinkinderen. “En we hebben twee achterkleinkinderen. Dat is zo bijzonder”, vindt Dini. “Ze wonen op kruipafstand”, grapt haar man.

Bron: Gemeente Haaksbergen
Foto: Betty Morsinkhof